สื่อบันทึกด้วยแสง
ภายหลังความสำเร็จของการเข้ารหัสแบบ PCM และ FM Modulation ทำให้การบันทึกข้ อมูลแบบดิจิตอลเป็นไปได้
สื่อบันทึกข้อมูลแสงแรกได้รับการนำไปใช้กับการบันทึกวีดีทัศน์ David Pual Gregg และ John Russell ทำการบันทึกวิดีทัศน์ลงแผ่นโปร่งแสงในปี 1958 และได้รับสิทธิบัตรในปี 1970 และ 1990 แผ่นบันทึกวีดิทัศน์นี้ได้รับชื่อว่า เลเซอร์ดิสก์ David และJohn ขายสิทธิบัตรให้บริษัท MCA
เลเซอร์ดิสก์ในงานวิดิทัศน์นั้นดีกว่าสื่ออนาลอกหลายอย่าง ทั้งความชัด ละเอียดและการไม่ลดทอนคุณภาพหลังใช้งาน ไปจนถึงการทำสำเนาแบบไม่ลดคุณภาพ ต่างจากสื่อบันทึกอนาล็อกในขณะนั้นคือเทปแม่เหล็ก VHS และ Betamax
อย่างไรก็ตามเลเซอร์ดิสก์ไม่ค่อยได้รับความนิยมที่อเมริกานัก ด้วยราคาเครื่องเล่นที่สูง ตลาดส่วนมากจึงเป็นญี่ปุ่น และเอเซียตะวันออกเฉียงใต้
ภายหลังมีการพัฒนาไปสู่เครื่องเล่นเสียง โดยบริษัท Sony และ Phillip เรียกว่า CD
ในปีพ.ศ. 2527 CD-ROM ถือกำเนิด ทำให้การบันทึกข้อมูลในคอมพิวเตอร์เพิ่มจาก 1.44MB ในฟลอปปี้ดิสก์ เป็น 700MB ในทันที
การเข้ามาของ DVD และ bluray ซึ่งเก็บข้อมูลได้มากกว่า และ solid-state ราคาถูกที่มี Read- Write ความเร็วสูงทำให้ Laser disk และ CD ลดลง